Persoon te Water: Een Avond in Giesbeek

Inleiding

Het was 19 juli, een prachtige zomerse dag die eindigde met een alarmerende gebeurtenis. Ik was op de verjaardag van mijn nichtje toen ik de melding al bij de politie zag binnenkomen. Omdat haar huis niet ver van de kazerne ligt, besloot ik direct naar de kazerne te gaan. Ik was er 99 procent zeker van dat wij ook opgeroepen zouden worden. Om 19:49 gingen onze pagers af voor een PRIO 1 melding: een persoon te water in Giesbeek. Dit soort meldingen zijn altijd serieus, vooral omdat er in de regio al diverse mensen helaas waren verdronken. Mijn eerste gedachte was: “Oef, toch niet weer een.” Maar tegelijkertijd wist ik dat we er alles aan moesten doen om deze persoon te redden.

Voorbereiding en Instructies

Zodra we de melding kregen, zagen we dat de duikers ook meereden. Al onze voertuigen moesten uitrukken: onze bus voor oppervlakte redding, de tankautospuit en de boot. Onderweg kregen we te horen dat de persoon onder water was verdwenen en niet meer boven was gekomen. Dit bevestigde dat er onmiddellijk actie vereist was en dat we moesten gaan zoeken. De samenwerking binnen het team was top. Nadat ik mijn team had geïnstrueerd, wisten ze direct wat ze moesten doen.

Het Incident

We wisten ongeveer waar de persoon onder water was gegaan. De duiker zwom direct naar deze locatie. Vanwege het grote zoekgebied hebben we middel waterongeval (WO) gemaakt. De duiker had een zicht van ongeveer 5 meter, en de diepte waar de persoon zou liggen was ongeveer 7 meter.

Nog geen minuut nadat we middel WO hadden gemaakt en ik met de duikploegleider in overleg was, gaf de duiker al aan: “slachtoffer gevonden.” Direct stond de ploeg klaar in het water om de persoon over te nemen en over te dragen aan het ambulancepersoneel, dat ook in groten getale aanwezig was. Er werd direct gestart met reanimatie. Helaas, zoals de meesten al hebben gelezen, is deze persoon overleden. Toen de duiker net uit het water kwam en zijn masker aan het afdoen was, gaf ik hem een boks en zei: “Lekker gewerkt, man. Snel gevonden! Jij hebt je taak volbracht.” Het is niet niks om iemand van de bodem van het water te trekken, en ik zag dat hij het fijn vond dat ik hem bedankte voor zijn actie.

Reflecties

Op het moment dat het slachtoffer werd gevonden, dacht ik: “Mooi, dat is snel. Misschien hebben we nog een overlevingskans.” Je zag dat iedereen onder de indruk was, maar er is goed met elkaar over gepraat. Iedereen deed even zijn zegje en vond de rust terug.

Afronding en Nasleep

Wij plaatsten zichtschermen voor onderzoek, zodat de politie in rust haar werk kon doen. Rond de klok van negen konden wij naar huis, want ons werk zat erop. Ondanks de snelle redding heeft het niet mogen baten. Samen met twee andere jongens van de ploeg ben ik ’s avonds de zichtschermen weer gaan ophalen. Omdat een scherm van ons was en een van de brandweer Arnhem, zijn wij rond half twaalf deze nog even wezen terugbrengen.

Nabespreking en Zorg voor het Team

De avond zelf hebben wij het incident nog nabesproken, zodat iedereen met een oké gevoel naar huis kon en wist wat er allemaal was gebeurd. De dag daarna heb ik nog wat mensen geappt om te vragen of ze goed geslapen hadden en of alles oké was. Bij de brandweer maken we gebruik van TCO (Team Collegiale Opvang). Iemand van onze post die niet mee was, kwam naar de post om het gesprek in banen te leiden. Als bevelvoerder ben je hier sturend in. Zie je dat er behoefte aan is, dan ga je dit gesprek aan, zodat iedereen hetzelfde beeld krijgt.

Afsluiting

Het omgaan met dit soort incidenten vraagt veel van ons als hulpverleners. Het is belangrijk om samen te werken, te reflecteren en te zorgen voor elkaar. We doen er alles aan om levens te redden, maar helaas heeft het niet altijd het gewenste resultaat. Wat wil jij dat ik de volgende keer beschrijf? Laat het me weten in een bericht op Instagram of via de contactpagina!